مرکز تحقیقات سلولی و ملکولی

مهندسی بافت یا  Tissue engineering: بطور عام به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی مولکول‌ها و سلول‌ها در بافت یا عضو، برای جایگزینی یا ترمیم قسمت آسیب دیده ی بدن است. دانشمندان از سال‌ها قبل قادر به کشت سلول‌ها در خارج از بدن بودند، ولی فناوری رشد شبکه‌های پیچیده و سه‌بعدی سلولی برای جایگزینی بافت آسیب دیده اخیراً توسعه یافته‌است. بر اساس تعریف برای ساخت یک بافت به شیوه‌های مهندسی، نیاز به طراحی یک داربست وجود دارد. داربست طراحی شده باید ساختار فیزیکی مناسب داشته باشد ، خاصیت  چسبندگی به سلول‌ها را دارا باشد، امکان مهاجرت، تکثیر و تمایز سلولی را فراهم آورد و در نهایت رشد سلول و جایگزینی بافت آسیب دیده با بافت جدید را امکان پذیر کند. بخش مهندسی بافت و پزشکی بازساختی یکی دیگر از بخش های فعال مرکز تحقیقات سلولی مولکولی است که مسئولیت این بخش بعهده دکتر فرشته نژاد دهباشی می باشد.

فعالیت های عمده در بخش مهندسی بافت:

1- کار با بیوراکتورهای ویژه جهت کشت سه‌بعدی، تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی در شرایط کنترل‌شده

2- کشت سه‌بعدی سلول‌های بنیادی و محصولات تمایزیافتة آن برروی داربست‌های زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر

3- تشکیل بافت استخوانی با استفاده از داربستهای سه بعدی و بررسی در مدل حیوانی

4- تشکیل بافت غضروفی بر روی ساختارهای نانوساختارسه بعدی و بررسی در مدل حیوانی

5- ساخت patch   سلولار قلبی به منظور ترمیم بافت آسیب دیده قلبی در مدل MI

6- مهندسی بافت پوست بر روی مدلهای حیوانی: تلفیق بسترهای زیست سازگار نانوساختار و سلولهای بنیادی کراتینوسیت

7- مهندسی بافت کبد با استفاده از سلولهای بنیادی و نانو الیاف زیست سازگار

8-مهندسی بافت پانکراس با استفاده از سلول های بنیادی تمایز یافته به سلول های انسولین ساز

9- تمایز سلول های بنیادی مزنکایمال مغز استخوان و بافت چربی به میوبلاست های اسکلتی با استفاده از بیوراکتور و داربست های نانوساختار؛ تولید بافت پوست مهندسی شده

10- تمایز سلول های بنیادی مزنکایمال بافت چربی به سلول های غضروفی با استفاده از داربست

11- تمایز سلول های بنیادی خون بند ناف به هپاتوسایت ها در داربست های آلژیناتی